P
L
Als mensen aan mij vragen wat ik de mooiste bruiloft ooit vond dan hoef ik niet lang na te denken; dat was deze. Als de tweede vraag is: 'Waarom dan?', dan moet ik iets langer nadenken en word ik stil. Niet omdat ik niet weet wat ik moet antwoorden, maar omdat ik dan terugdenk aan een hele bijzondere groep mensen die bijeenkwamen om de liefde te vieren die niet lang meer op aarde gevierd kon worden. Maar die liefde is blijvend. Dat weet ik zeker.
Het bruidspaar liet die dag met hun zoontje hun sterke genegenheid voor elkaar en de mensen om hun heen zien. Ze wisten dat ze nog weinig tijd samen hadden om het leven te vieren. De bruid had namelijk kanker en binnen enkele maanden na de bruiloft zou ze dan ook niet meer op aarde dartelen. Want dartelen en sprankelen dat deed ze. Wat een bewondering heb ik in korte tijd voor haar gekregen. Wat een mooi mens. Ook op de bruiloft zelf bleef ze stralen en straalden haar man, kind, vrienden en familie met haar mee. Alle emotie droeg ze met gratie en alles mocht er zijn. En iedereen was in verbinding met elkaar. Dat vond ik het mooiste om te mogen voelen en fotograferen. Ik zou een boek kunnen schrijven over deze dag, maar ik denk dat je er maar gauw naar moet gaan kijken. Omdat je echt wat vieren mag. Of eigelijk wel moet. Ook in deze tijd waar alles anders is.
Het bruidspaar liet die dag met hun zoontje hun sterke genegenheid voor elkaar en de mensen om hun heen zien. Ze wisten dat ze nog weinig tijd samen hadden om het leven te vieren. De bruid had namelijk kanker en binnen enkele maanden na de bruiloft zou ze dan ook niet meer op aarde dartelen. Want dartelen en sprankelen dat deed ze. Wat een bewondering heb ik in korte tijd voor haar gekregen. Wat een mooi mens. Ook op de bruiloft zelf bleef ze stralen en straalden haar man, kind, vrienden en familie met haar mee. Alle emotie droeg ze met gratie en alles mocht er zijn. En iedereen was in verbinding met elkaar. Dat vond ik het mooiste om te mogen voelen en fotograferen. Ik zou een boek kunnen schrijven over deze dag, maar ik denk dat je er maar gauw naar moet gaan kijken. Omdat je echt wat vieren mag. Of eigelijk wel moet. Ook in deze tijd waar alles anders is.
Als je trouwdag bijna ten einde komt dan neem je meestal afscheid van je geliefde vrienden en familie. Dit afscheid voelde definitiever, maar ik weet zeker dat niemand van de aanwezigen haar ooit zullen vergeten.